چقدر این شب های بی قراری دلگیرند 

دلم دوباره مدام بهانه می گیرد

دلم باز بی تابی می کند 

شاید پر پر شدنت را دلم بهانه گرفته است

شاید دلم دوباره بی تاب بارگاه ملکوتیتان شده است

آقای من

مولای من

این شب ها دلم می خواهد همنوا با زیارت عاشورا، با بغضی که این روزها به گلویم چنگ انداخته

چون شب های گذشته فریاد بزند، دوست دارم برای هزارمین بار چشمانم را ببندم و دلم را راهی کنم

به سوی بارگاهتان ،به سوی بین الحرمین و بگویم مرا یاری جز شما نیست.

ای آقای من

ای مولای من

آری

بگذارید بگویم:

 السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

و از فضایل، مناقب و مقامات عالیه او ستایش‌های فراوانی شده است. دوست و دشمن، به کمال و عظمت او اعترافات کرده و جلالت شأن وی را ستوده‌اند

امام حسین(ع) نیز در ستایش از بانوی دو عالم  حضرت فاطمه الزهرا (س) بیانات گهرباری دارد. در زندگی حضرت سیدالشهدا، حسین بن علی علیه السلام به نکاتی بر می‌خوریم که حاکی از کمال عظمت حضرت زهرا از دیدگاه آن حضرت است.

او در موارد مختلف، از مادر سخن می‌گفت و یاد وی را زنده نگاه می‌داشت و از الهاماتی که از مادر گرانقدر خود گرفته بود یاد می‌کرد. حال به نمونه‌ای از توصیفات امام حسین علیه‌السلام از مادرش اشاره می‌کنیم:

1- شیخ مفید رضوان الله نقل کرده که حسن فرزند امام حسن مجتبی علیه‌السلام به خواستگاری دختر امام حسین عموی گرامی خود رفت و از آن حضرت خواست که یکی از دو دختر خود را به او تزویج فرماید، امام حسین فرمود: فرزندم! هر کدام را که بیشتر دوست داری؟

او در برابر امام حسین ساکت ماند و شرم و حیا مانع شد که از انتخاب خود سخن بگوید. 
امام حسین علیه السلام فرمود: اکنون که تو سکوت کرده و جوابی نمی‌دهی پس من دخترم فاطمه را برای تو اختیار کردم و او شباهتش به مادرم فاطمه، دختر پیامبر خدا بیشتر است.

این جمله زیبا و جذاب، حاکی از موقعیت والای حضرت زهرا از دیدگاه امام حسین علیه السلام است به طوری که شباهت داشتن فرزندانش به فاطمه، برایش اهمیت داشته و آن یکی که به حضرت زهرا بیشتر شبیه بوده در نظرش از ویژگی خاص و امتیاز مخصوص برخوردار بوده است. چنان که نام فاطمه را برای دختر خود انتخاب فرموده است تا هر لحظه و هر ساعت ذکر فاطمه بر لب داشته باشد و این نام مقدس از زبانش نیفتد.

منبع:http://www.nenavai.parsiblog.com/

نام مبارک امام حسین علیه السلام با محرّم پیوند خورده و جان فشانی او و 72 یار باوفایش، به محرم، روح و حیات دمیده است و این ماه برای شیعیان و عاشقان سید و سالار شهیدان از سال 61 هـ . ق تا به حال، ماه حزن و اندوه بوده است.

کربلا، نامی است که از گذشته های دور به یادگار مانده. از آن زمان که حضرت ابراهیم علیه السلام در مسیر هجرتش از سرزمین «اُور» به مکّه، پس از عبور از کناره رود فرات به سرزمین پُر برکت کربلا رسید و در آنجا به عبادت خداوند پرداخت.1

واژه کربلادرباره این واژه سخنان و گفته های فراوانی وجود دارد؛ کربلا به یک معنا سرزمین بلا و مصیبت خوانده شده است. این واژه ترکیب شده از «کار» به معنای نجات و «بلاه» به معنای حیات و اَمان؛ یعنی: یافتن حیات. این مفهوم2 هماهنگ با روایتی است که می گوید: کربلا، بقعه ای است که خداوند در آن نوح و کسانی را که به او ایمان آورده بودند، نجات داد.3

کربلا به زبان آرامی به معنای «سرزمین خدا» است.4 در قرآن کریم خداوند نجات حضرت موسی علیه السلام، هارون و قوم بنی اسرائیل را از دست فرعون و ظلمهای او در حقّ ایشان، با تعبیر «کَرْب» (نجات از بلای عظیم) بیان می کند: وَ نَجَّیناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْکَرْبِ الْعَظیمِ صافات/115. واژه کَرْب، چهار بار در قرآن مجید آمده است.5

اوصاف امام حسین علیه السلامقرآن کریم، انبیای الهی را هدایتگر مردم به امر الهی در پرتو صبر و یقین و عبادت معرفی می کند: وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَینا إِلَیهِمْ فِعْلَ الْخَیراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ ایتاءَ الزَّکاةِ وَ کانُوا لَنا عابِدینَ أنبیاء/73؛ وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِایاتِنا یوقِنُونَ سجده/24.

امام حسین علیه السلام مظهر این وصف برجسته انبیای الهی است. از این رو، پیامبر اکرم او را مصباح و چراغ فروزان هدایت معرفی کرده است: «إنّ الحسین مِصباحُ الهدی و سَفینَةُ النّجاةِ»6.

1. امر به معروف: قرآن می فرماید: شما بهترین امّت هستید، در صورتی که امر به معروف و نهی از منکر کنید: کُنْتُمْ خَیرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ آل عمران/110.

حضرت سیدالشهدا نیز در هدف از قیام خود می فرماید: من برای احیای امر به معروف و نهی از منکر خروج کردم؛ « إنّما خَرَجْتُ بِطَلَبِ الإصلاحِ فی أُمَّةِ جَدی محمد أُرید أن آمُر بالمَعروف وَ انهی عَنِ المُنکر».7

منبع:http://www.nenavai.parsiblog.com/

قلم چه اعجاز بزرگی ایست.وقتی که سر بر آستان این سپید می نهد جمله ها و سطر ها راخودبه خود از آسمان ابری دلم بر دل این کرانه سپید می باراند گویی این دو عنصر مقدس بهانه ای اند برای آنکه از تو و برای تو بنویسم.

قلم قاصر است و ذهن و زبان من از آن قاصر تر ! پس ببخش اگر نافهمانه و نا آگاهانه درباره ات می نویسم چرا که دلنوشته را نیازی به معلومات و اطلاعات نیست دلنوشته حرف دل است ،حرفی که بی مهابا و جسورانه از ژرفای دل بر زبان و قلم جاری میشود.

ای خون خدا از کجا و از کدام سطر باید تو را سرود؛ بگذار انتخاب انتخاب دل باشد و از دلدادگی ات به عشق الهی سخن بگویم که چه بی پروا در برابر معشوق از همه چیز خود گذشتی.

عاشقان،حقیقت عشق را از تو آموختند و پاکبازان،رسم پاکبازی را از تو مشق کردند. بعد از تو بود که ، خون بر شمشیر پیروز است، معنا گرفت ، بعد از تو بود که دل ها جلا گرفت و بعد از تو بود که گونه های رنگ پریده اسلام با سرخاب زندگی صفا گرفت.

آری تو را ابا عبد الله می نامند یعنی : پدر بندگان خدا ؛ چرا که پدری کردی در حق بشریّت در حق مردانگی در حق آزادگی ؛ تو را باید پدر تمام وجدانهای بیدار نامید.

کاش در رکابت بودم و مشق دلباختگی و شهادت را از تو می آموختم چرا که تو بودی که به دلدادگی و شهادت معنا بخشیدی، شهادت با خون تو جان گرفت و در کنار تو حقیقت پیدا کرد. کاش در رکابت بو دم ؛ کاش در عصر تو بودم و یاری ات می کردم.

اما نه ، می ترسم دعایم مستجاب گردد و چشم باز کنم و خود را در میان کوفیان عهد شکن ببینم !

یا ثارالله نکند در قلب پر ازگناهم نفاق و دوروییی هم ریشه دوانده باشد؟! بر سرو سینه ام میزنم،برایت اشک شور می ریزم تا ریشه ی این درخت نفاق و دنیاطلبی را،اگر هست، بخشکاند. یا حسین تو کوفیان و کوفی  صفتان را لعن کردی پس دستم را بگیر و مگذار این خصلت پست و لعیم در من ریشه دار شود .

در تاسوعا و عاشورا مراسم سوگت را با شکوه و با عظمت برپا می کنیم . احسان آب و نانی را می دهیم که از لبان لایق تو دریغ کردند،اما من گویی بغض رسوب کرده ای در گلویم مانع از خوردن و آشامیدنم می شود ، چگونه بنوشم وقتی لبان سالارم چاک چاک و ترک خورده است چگونه  شروع به خوردن کنم وقتی یتیم بچه های حسین از غم بی پدر ی،خوردن یادشان رفته ؟؟؟

ای خون خدا، پدرت علی را در گوشه ی محراب غرق به خون کردند و برادر غریبت حسن را جگر سوز سَمّ تنهایی ؛ تو اما فریاد در گلو گیر کرده دو امام بودی که به جرم بلندی فریاد و حق خواهی ، قطعه قطعه ات کردند.

جاه طلبی و دنیا طلبی آدم را به کجا که نمیرساند ، و تو دانستن این را خون بهای خود کردی !

آه حسین جان، کار زینبت بعد از تو از آه و فغان هم گذشته  کاش می دیدیش که چه قدر علی وارانه سخن می گوید و فاطمی مابانه رفتار می کند. کاش زینبت را می دیدی که چقدر شبیه خودت شده !

بعد از آن که زینب پیکر طاهرت را در نینوا رها کرد؛ دیگر زینب همیشگی نبود  زینب شده بود بغض فروخورده ا ی که  گاه با فریاد کردن اشکش را جاری می ساخت و گاه با خطابه های آتشینی که از دل آتش گرفته اش جاری می شد.  غم تو دست هایش را می لرزاند قلبش را آتش می زد اما بر استقامت پاهایش و بر صلابت گفتارش می افزود تا باز گو کند که این کفتار صفتان لعین چه بر سر  خاندان رسول خوبی ها آوردند ، چه بر سر عزیز دل پیامبر آوردند ؛ تا بگوید در کربلا جز بلا جز جفا جز عصیان و عهد شکنی ، عشق بود  ، نماز بود ، خدا بود ، رسول بود ، علی بود و فاطمه  بود  .

حسین جان تو تمثال جان گرفته ی آن حدیث قدسی هستی که فرمود:(...هر آنکه مرا دوست بدارد من نیز او  را دوست خواهم داشت و هر آنکه مرا عاشق باشد او را خواهم کشت و هر انکه او را بکشم خود خون بهای اویم ...)

حسین جان ، وقتی قرآن ها را بر سر نیزه ها کردند و در برابر برادرت حسن بن علی  ایستاند باید می فهمیدیم که یک روزی خواهد شد که  تو نیز بر سر نیزه ها خواهی رفت چرا که رسول شما اهل بیت را از قرآن جدا نکرده است.

امام حسن آن روز وقتی به قرآن های سر بر نیزه نگاه کرد بر تنهایی خود گریه نکرد ! بلکه  بر مظلومیت تو گریه می کرد که از بالای نیزه ها نگران زینب و کاروان اسرایی . ای خون خدا ،خون به دل کردند برادر تنهایت را و اینک  تو را غرق خون . گویی این جماعت به امام کشی عادت کردند !

عصیان و سر پیچی از دستور امام سرپیچیست چه در زمان حسن بن علی و چه در زمان حسین ، او را در صلح یاری نکردند و  حسین را در قیام .

کمکم کن که امام عصرم را و نائب بر حقش را در نبودش بشناسم و در  سختی ها تنهایشان نگذارم.یا ابا صالح المهدی این بار اگر  زیارت عاشورای جدّت حسین را بخوانم لعن می کنم نفسم را،شمر درونم را که خون از چشم مبارکت جاری ساخته .

بر سر و سینه زدن من برای جدّت حسین اگر تاثیری در ترک معصیت نداشته باشد چه سودی دارد ؟والله که حسین دلش خون است از دست عزادارانی که در تمام طول سال،تنها عاشورا و تاسوعا را حسین، حسین میکنند و چون محرم میرود یاد حسین و حسینی بودن هم از دل و روحشان می رود !!

 چشمت را خون باران کردم مولا جان و قلبت را به درد آوردم و نامم را با افتخار گاشته ام شیعه ،گذاشته ام منتظر !! نفرین بر من سیاه دل که اشک های تو را نمی بینم ، نفرین بر من سیاه دل که هنوز بر گناهانم پای می فشارم ، نفرین بر من سیاه دل که تنها تو را برای نیاز های دنیایی ام یاد میکنم .

اگر شب و روز هم استغفار کنم باز هم جای دارد .

مهدی جان اگر نمی دانستم که شما از تبار کریمانید باید چه می کردم و به کدام خانه دست گدایی دراز می کردم؟ نمی دانم،ولی تو را سوگند به همان جدّت حسین که اگر نا اهل و نالایق ناشایسته ام ، اهل و لایق و شایسته ام کن که اگر شما اهل بیت چیزی از خدا بخواهید دست رد به سینه یتان نمی زند پس دست لبریز از گناهم را بگیر و از مردابی که نفس برایم ساخته بیرونم بکش که یک دو لحظه به غرق شدن ابدی ام مانده .

مولا جان با تمام ترسی که از گمراهی دارم عاجزانه خواهش می کنم که :

ای منتقم خون حسین بیا و تنها بیا حتی اگر....

  (ای منتظران مهدی بهوش باشید ؛حسین را منتظرانش کشتند!!!!)

آخر یه روز شیعه برات حرم می سازه 
حرم برای تو شه کرم می سازه 

آخر یه روز مهدی برات ضریح می سازه 
مثل ضریح شش گوشه بهش می نازه

به کوری وهابي و دشمن حیدر 
بقیع تو آباد میشه گل پیمبر

خدا کنه حاجت ما یه روز روا شه 
بقیع خاکت هم مثه کرب و بلا شه

آخر یه روز ضریحتو بغل می گیریم 
حسن حسن می گیم پای ضریح می میریم

آخر برات یه گنبد طلا می سازیم 
شبیه گنبد امام رضا می سازیم

پنجره فولاد می سازیم حاجت می گیریم 
دخیل می بندیم که پای دخیل بمیریم

سقا خونه بپا کنيم با شور و احساس
بالا سر ام البنين (س) مادر عباس 

کریم تر از تو به خدا کسی ندیده 
خدا کريم تر از تو رو نيافریده

منبع:http://www.findamo.com

حسین علیه السلام از حقیقت پرده برداشت. یعنی به مردم گفت: ای کسی که به اندازه ی سر سوزنی به مردم ستم می‏کنی! تو در مسیری حرکت می‏کنی که در نهایت به ستم کردن به زندگی و آبرو و دین همه ی مردم می‏انجامد.

ای کسی که یک قدم از مسیر حق منحرف شده‏ ای! به جایی خواهی رسید که به کشتن پسر دختر پیامبر راضی خواهی شد و یا در آن شرکت خواهی کرد.

ای کسی که به آنچه دربرابر تو رخ می‏دهد، بی‏اعتنایی و نسبت به حقی که در برابر تو پایمال می‏شود ساکت می‏مانی! در آینده به آبرو و جان مردم تجاوز می‏شود و ریختن خون دیگران جایز شمرده می‏شود و تو یا به آن خوشنودی یا در آن نقش داری یا در برابر آن ساکت می‏مانی. هیچ تفاوتی میان آن ها وجود ندارد و هیچ راه میانه‏ای در کار نیست.

یا باید در راه هدایت حرکت کنی یا در راه‏های گمراهی، و چه بسیارند راه‏های گمراهی.

منبع : سایت امام صدر نیوز

مرحوم محمد هاشم خراسانی ، از شیخ محمد علی شامی – که ازعلمای نجف  بود – نقل می کند که گوید: جد مادری من ، سید ابراهیم دمشقی – که از فرزندان سید مرتضی علم الهدی است- نود سال داشت ودارای سه دختر بود.

شبی دختر بزرگش ، کودک چهار ساله امام حسین(ع) را درخواب می بیند که به او می فرماید: به پدرت بگو تا به والی شهر بگوید که قبر ولحد مرا آب فرا گرفته وبدن من در اذیت است دستور دهد تا قبر مرا تعمیر کنند.

دختر خواب را به بابایش گفت، ولی پدر از ترس اهل سنت اعتنایی به لین خواب نکرد.شب بعد دختر دوم سید همین خواب را دید وبه پدرش گفت ، ولی باز پدر اعتنایی نکرد. شب سوم دختر کوچک سید ، همین خواب را دید وبرای پدرش بازگو کرد، باز پدر ترتیب اثر نداد. شب چهارم خود سید ، دختر سه –یا چهار – ساله امام حسین(ع)  را به خواب دید که با تندی فرمود :چرا به والی خبر ندادی؟

این مرتبه سید از خواب بیدار شد ، دل به دریا زد، پیش والی شام رفت وخواب خود را بازگو کرد. والی شهر دستور داد علما وبزرگان شام از شیعه وسنی غسل کنند ولباس های تمیز به تن کنند، قفل در، به دست هرکسی باز شد، نبش قبر کند ، بدن را بیرون آورد تا تعمیر قبر تمام شود.

بزرگان وشایستگان از شیعه واهل سنت غسل بجا آورده، لباسهای پاکیزه به تن کردند، ولی هیچ یک نتوانستند قفل را بگشایند ، مگر جناب سید ابراهیم که وارد حرم شدند کلنگ هیچ کدام نیز برزمین اثر نکرد مگر کلنگ سید.

آنها وقتی حرم را خلوت کردند ولحد را شکافتند ، دیدند بدن آن نازدانه میان  لحد است وکفن این دختر همچنان صحیح وسالم است ولی آب زیادی لحد را فـرا گرفته است.سید بدن شریف رااز میان لحد بیرون آورد وروی زانوی خود نهاد ،تا سه روز چنین بود وهمواره می گریست تا این که مرقد تعمیر شد.

هنگام نماز ، سید بدن را برجای تمیزی می گذاشت وبعد از انجام نماز بر می گشت وبر زانو می گذاشت . تعمیر قبر مطهر سه روز به طول انجامید وروز سوم دفن شد. شگفت اینکه در این سه روز، سید به آب وغذا نیاز پیدا نکرد، وضویش نیز باطل نشد.

هنگامی که سید خواست دختر را دفن کند از خدا درخواست پسر کرد ، دعای سید دراین سن پیری مستجاب شد وخداوند پسری به اوداد ،نامش را مصطفی داد.

بعد ازاین قضیه ، والی شام ، به سلطان عبدالحمید نوشت تا تولیت آستان حضرت زینب، حضرت رقیه، حضرت ام کلثوم وحضرت سکینه (ع) را به سید ابراهیم واگذار کردند. این قضیه در حدود سال 1280 هـ .ق اتفاق افتاد.

عمه رایاری کنید

ای اسیران عمه رایاری کنید

جای او برمن عزاداری کنید

گریه دور پیکر پاکم کنید

در همین ویران سرا خاکم کنید

می روم تا دور اصغر پرزنم

بوسه بر پیشانی اکبر زنم

بسته امشب می شود پرونده ام

عمه جان! عفوم نما شرمنده ام

تا دهم شرح سفر را مو به مو

تا زنم گل بوسه بر دست عمو

تا محمد خنده بر رویم زند

فاطمه شانه به گیسویم زند

می شود قبر من ویران نشین

شستشو با اشک زین العابدین

ای اسیران عمه را یاری کنید

جان او بر من عزاداری کنید

منبع:وب سایت تخصصی امام حسین

حســين جــان کربلایت مرا...

 گر تومرا رد کنی کجا روم

من که عمری سائل کوی توام

من که غير تو ارباب ندارم

بر لطف وکرم تو اميد دارم

چه می شود براين نوکر خود افتخار دهی

بر پيشانی من حقير مهر کربلا زنی

منبع:وب سایت تخصصی امام حسین

 دوباره مـرغ روحم هواي كــربلا كرد             دل شكسته ام را اســـير ومبــتلا كــرد

 زسر گذشته اشك به لب رســيده جـانم      كه هـرچه كردبامن فراق كربــلا كــرد

شـودتمام هـــستي فــداي آن دودســـتي     كه غرق بوسه بااشك علي مرتضي كرد

نگشت آني آن دست جدا ازدامن دوست       اگر چه تـيغ دـشمن زپـيكرش جـدا كرد

 جــز از براي داور دوتا نگــشت اكـــبر          چه شد كه خصـم كافر جبين او دو تا شد

سزد هـمه جوانان حــنا زخــون ببــندند        كه جا به حـجله خون يتـيم مـجتبي كرد

فداي لــب آن جــواني كه درنــماز ايثار         زخون وضــو گرفت وبه اكبر اقتدا كرد

فداي شـيرخواري كه وقــت جان نثاري       دوچشم خود ببست ودولب به خنده واكرد

 فـــداي آن شـــهيدي كه زيــر تـــيغ قاتل     سرش بريده گشت وبه شيعيان دعا كرد

فداي جـــسم پاكي كه قطعه قطعه گرديد    زقطــره خونـــش حـــسين را صــدا كرد

منبع:وب سایت تخصصی امام حسین

اقامة‌ عزای‌ حسین‌ در اربعین‌ سالار شهیدان‌ در جهان‌ تشیع‌ به‌ خاطر چند چیز است‌:

۱ ـ برپایی‌ مراسم‌ سوگواری‌ برای‌ امام‌ حسین‌(ع‌) در مناسبت‌های‌ مختلف‌ دستور امامان‌ (ع‌) است‌. گریستن‌ بر ابا عبداله‌ الحسین‌(ع‌) ثواب‌ بسیار دارد. فرشتگان‌، پیامبران‌، زمین‌، آسمان‌، حیوانات‌ صحرا و دریا هم‌ بر عزای‌ حسین‌ (ع‌) گریسته‌اند.
عزاداری‌ بر حسین‌ (ع‌) نشانة‌ پیوند قلبی‌ با اهل‌ بیت‌ و سید الشهدا است‌. دستور امامان‌ بر گریستن‌ بر امام‌ حسین‌ (ع‌) بسیار است‌. حضرت‌ رضا (ع‌) به‌ ریّان‌ بن‌ شبیب‌ فرمود: «اگر بر چیزی‌ گریه‌ كنی‌، بر حسین‌ بن‌ علی‌ گریه‌ كن‌، كه‌ او را همچون‌ گوسفند سر بریدند»[۱]
یكی‌ از رموز این‌ همه‌ تأكید بر سوگواری‌ امام‌ حسین‌ (ع‌) این‌ است‌ كه‌ این‌ كار یك‌ نوع‌ مبارزه‌ با ستمگران‌ بنی‌ امیه‌ و بنی‌ عباس‌ و طاغوتیان‌ برای ابد است‌. در حقیقت‌ برقراری‌ عزای حسینی‌ یك‌ جهاد مقدس‌ و احیای‌ خط‌ ائمه‌(ع‌) و تبیین‌ مظلومیت‌ آنان‌ و اعتراض‌ به‌ ظالمان‌ و حمایت‌ از مظلومان‌، و انتقال‌ فرهنگ‌ شهادت‌ به‌ نسل‌های‌ آینده‌ است‌. به همین خاطر امام بزرگوار فرمودند: "این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است."

۲ ـ در نخستین‌ اربعین‌ شهادت‌ امام‌ حسین‌(ع‌) جابر بن‌ عبداله‌ انصاری‌ و عطیه‌ عوفی‌ موفق‌ به‌ زیارت‌ تربت‌ و قبر سید الشهداء(ع‌) شدند، نیز بنا، به برخی‌ نقل‌ها در اربعین‌، كاروان‌ اسرای‌ اهل‌ بیت‌(ع‌) در بازگشت‌ از شام‌ وارد كربلا شدند و برای‌ شهدای‌ كربلا گریه‌ و عزا داری‌ نمودند بنابر این‌ اولین‌ عزا داری‌ برای‌ سید الشهدا در اربعین‌ شهادت‌ حضرت‌ صورت‌ گرفت‌. شیعیان‌ نیز برای‌ شركت‌ در عزاداری‌ حضرت‌ زینب‌ و اسرای‌ كربلا و احیای‌ خاطرة‌ غمبار عاشورا و تداوم‌ شور حسینی‌ همه‌ ساله‌ در اربعین‌ عزا‌داری‌ می‌كنند.

۳ ـ زیارت‌ امام‌ حسین‌(ع‌) در روز اربعین‌ مستحب‌ است‌ و از نشانه‌های‌ مؤمن‌ شمرده‌ شده‌ است‌. امام‌ عسكری‌ (ع‌) فرمود: «نشانه‌های‌ مؤمن‌ پنج‌ چیز است‌: پنجاه‌ و یك‌ ركعت‌ نماز، زیارت‌ اربیعن‌، انگشتر به‌ دست‌ راست‌ كردن‌، پیشانی‌ به‌ خاك‌ گذاشتن‌ (در حال‌ سجده‌)، و بسم‌ الله‌ را (در نماز) بلند گفتن‌».[۲]
به‌ طور كلی‌، تاكید و توصیه‌ای‌ كه‌ از طرف‌ ائمه‌ (ع‌) برای‌ عزاداری‌ امام‌ حسین‌ صورت‌ گرفته‌، در مورد هیچ‌ امامی‌ صورت‌ نگرفته‌ و با آن كه شهادت‌ امام‌ حسین‌ در یك‌ روز است‌، اما همان‌ طور كه‌ می د‌انید عزاداری‌ برای‌ او از مدت‌ها قبل‌ و پس‌ از آن‌ ادامه‌ می‌یاید. این‌ همه‌ برای‌ رسیدن‌ به‌ هدف‌ و درس‌ هایی‌ است‌ كه‌ در عاشورا بوده‌ كه‌ هدف‌ تمام‌ امامان‌ (ع‌) در آن‌ خلاصه‌ شده‌ است‌ كه‌ در قیام‌ امام‌ حسین‌ (ع‌) روشن‌تر، آشكارتر، جامع‌تر و عمیق‌تر وجود یافته‌ است‌.

منبع:وب سایت تخصصی امام حسین

اصلا حسین جنس غمش فرق می‌کند
این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند

اینجا گدا همیشه طلبکار می‌شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند

شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده محتشمش فرق می‌کند

صد مرده زنده می‌شود از ذکر یا حسین
عیســــای خانواده دمش فرق مــی‌کند

از نـــوع ویــــژگی دعـــا زیر قبـــــــه‌اش 
معلوم می‌شود حرمش فرق می‌کند

تنها نه اینکه جنس غمش، جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می‌کند

با پای نیزه روی زمیـــــن راه می‌رود
خورشید کاروان قدمش فرق می‌کند

من از "حسیـــــــــنُ منّی" پیغمبر خدا
فهمیده‌ام حسین همه‌اش فرق می‌کند

منبع:allah.persianblog.ir/tag

تا که چشمم باز شد دیدم که یارم رفته است 
میهمانی شد به پایان و نگارم رفته است

با گل این باغ تازه انس پیدا کرده ام 
گرم گل بودم که دیدم گلگسارم رفته است

بذر قرآن را به دل، گر چه به دستم کاشتم 
وقت محصولش که شد دیدم بهارم رفته است

در سحر تیر دعا صید عجابت می نمود 
با که گویم درد خود وقت شکارم رفته است

سفره ی پر رزق مهمانی رحمت جمع شد 
درد در سینه نشسته سفره دارم رفته است

دلبر من هر سحر بر دیدنم مشتاق بود 
آن که بوده هر سحر چشم انتظارم رفته است

شرح حال خویش را با یک کلام افشا کنم 
بر شکسته هستم و دار و ندارم رفته است

گر که در محشر بمانم رو سیاه و بنگرم 
دلبر صاحب شفاعت از کنارم رفته است

بر مشامت گر رسید از قبر من بوی بهشت
کن یقین پای نگارم بر مزارم رفته است

شاد بودم صحن چشمم بوی زینب میدهد 
حال دیگر عطر یاس از چشم تارم رفته است

آه از آن لحظه زینب را که گفتا یا حسین 
رفتی و با رفتنت صبر و قرارم رفته است

منبع:allah.persianblog.ir

قال رسول اللّه (ص ):یا جابر زُر قبر الحسین علیه السلام بکربلا فانّ کربلا قطعة من الجنّة .

رسول خدا (ص ) فرمود: اى جابر زیارت کن قبر حسین علیه السلام را در کربلا، پس هر آینه کربلا پاره اى از بهشت است .

خدا هم طول عمر به جابر داد و موفّق گردید قبر حسین را زیارت نماید. یقینا حدیث مشهور زیارت جابر در روز اربعین را حسین علیه السلام شنیده اید.
اگر چشم بصیرتى باشد سزاوار است خاک کربلا را توتیاى چشم کنیم . خاکى که رسول خدا (ص ) به آن متبرّک مى شدند.

پرتوى از عظمت حسین علیه السلام ص 84.

بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است. امام حسین(ع)

ناتوان ترين مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخيل ترين مردم کسی است که از سلام کردن واماند. امام حسین(ع)

چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟ و چه ندارد آن كه تو را دارد؟ آن كس كه به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان كرده است . امام حسین(ع)

آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد، امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد. امام حسین(ع)

بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد. امام حسین(ع)

کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند. امام حسین(ع)

چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد. امام حسین(ع)

نیاز مردم به شما از نعمتهای خدا بر شما است، از این نعمت افسرده و بیزار نباشید. امام حسین(ع)

برحذر باشید از ستم کردن  بر كسي كه جز خدا كسي را ندارد. امام حسین(ع)

قومي خدا را به اميد پاداش نيايش مي‌كنند. اين عبادت بازرگانان است. گروهي از روي ترس، بندگي مي‌كنند. اين نوع بندگي مخصوص بردگان است. مردمي خدا را از باب سپاس نعمت‌‌هاي او ستايش مي‌كنند. اين روش آزادگان است. امام حسین(ع)

بهترين ثروت آن است كه انسان به وسيلة آن آبروي خود را حفظ نمايد.امام حسین(ع)

اگر حوادث سه گانه فقر، بيماري و مرگ وجود نداشت، انسان در برابر هيچ چيز سر فرود نمي‌آورد. امام حسین(ع)

به یاد آور مردن پدران و فرزندانت را، كجا بودند و اكنون رهسپار چه جایی شده اند؟ می بینم كه تو نیز به همین زودی به آنان خواهی پیوست و باعث عبرت دیگران خواهی گشت . امام حسین(ع)

چه آسان است مرگى كه در راه رسيدن به عزّت و احياى حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگى جاويد و زندگى ذليلانه جز مرگ هميشگى نيست. امام حسین(ع)

منبع:فرهنگ نیوز

جوانی محضر امام حسین علیه السلام رسید و گفت: من مردی گناهکارم و نمی توانم خودم را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.

امام حسین علیه السلام فرمودند: پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.

۱) روزی خدا را مخور و هر چه می خواهی گناه کن.
۲) از حکومت خدا بیرون برو و هر چه می خواهی گناه کن.
۳) جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن.
۴) وقتی عزرائیل علیه السلام برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه می خواهی گناه کن.
۵) زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می برد در آتش وارد مشو و هر چه می خواهی گناه کن.

جوان کمی فکر کرد و شرمنده شد و در برابر واقعیت های گفته شده چاره ای جز توبه نداشت.

منبع:فرهنگ نیوز

منبع:وبسایت تخصصی امام حسین (ع)

منبع:وب سایت تخصصی امام حسین

حدیث (1) امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.(تحف العقول ، ص 251)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (2) امام حسین علیه السلام فرمودند:

أیما اثنَین جَرى بینهما کلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر کانَ سابقة الىَ الجنّة

هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع ی و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود

(محجه البیصاء ج 4،ص 228)

 **********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (3) امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ المَخلـُوق بسَخَطِ الخـالِق

رستگـار نمی ی مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد

(تاریخ طبرى،ص 1،ص 239)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (4) امام حسین علیه السلام فرمودند:

إنَّ شِیعَتَنا مَن سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ

بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است

(فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (5) امام حسین علیه السلام فرمودند:

لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا

کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت

(مناقب ابن شهر آشوب ج/4 ص/ 69)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (6) امام حسین علیه السلام فرمودند:

أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء

عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند

(بحارالانوارج/ 93 ص/ 294)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (7) امام حسین علیه السلام فرمودند:

اَلبُکاءُ مِن خَشیةِ اللهِ نَجآةٌ مِنَ النّارِ

گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

(حیات امام حسین ج 1 /ص 183)

 **********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (8) امام حسین علیه السلام فرمودند:

مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ

آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.

(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397)

 **********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (9) امام حسین علیه السلام فرمودند:

اِنّ اَعفَی النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ

بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

(الدره الباهره ، ص24)

**********احادیثی از امام حسین (ع)**********

حدیث (10) امام حسین علیه السلام فرمودند:

لا یأمن یوم القیامة إلا من خاف الله فی الدنیا.

هیچ کس روز قیامت در امان نیست ، مگر آن که در دنیا خدا ترس باشد.

(بحار الانوار،ج 4،ص 19)

در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می‌کنند اما برای حسینی که آزاده زندگی کرد٬می‌گریند..... دکتر علی شریعتی

-----------------------------------------

آنان که رفتند، کاری حسینی کردند. آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند، وگرنه یزیدی‌اند...... دکتر علی شریعتی

----------------------------------------
حسین بیشتر از آب تشنه ی لبیک بود. افسوس که به جای افکارش، زخم های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند. .....دکتر علی شریعتی

-----------------------------------------
اگر در جامعه ای فقط یک حسین و یا چند ابوذر داشته باشیم هم زندگی خواهیم داشت هم آزادی هم فکر و هم علم خواهیم داشت و هم محبت هم قدرت و سرسختی خواهیم داشت و هم دشمن شکنی و هم عشق به خدا........ دکتر علی شریعتی

-----------------------------------------
از كودك حسین (ع) گرفته تا برادرش، و از خودش تا غلامش، و از آن قاری قرآن تا آن معلم اطفال كوفه، تا آن مؤذن، تا آن مرد خویشاوند یا بیگانه، و تا آن مرد اشرافی و بزرگ و باحیثیت در جامعه خود و تا آن مرد عاری از همه فخرهای اجتماعی، همه برادرانه در برابر شهادت ایستادند تا به همه مردان، زنان، كودكان و همه پیران و جوانان همیشه تاریخ بیاموزند كه باید چگونه زندگی كنند ......دکتر علی شریعتی

-----------------------------------------

1. ثواب گوش دادن به قرآن

... واستمع القرآن کتب الله له بکلّ حرفٍ حسنةٌ

(اصول کافی،ج 2،ص 611)

و هر کس گوش به قرآن دهد، خداوند در مقابل هر حرفی که شنیده است یک حسنه برایش ثبت می کند.

2. مخلوقات بدون پدر و مادر

وسبعةُ اشیاء لم تُخلق فی رحم فأولها آدم ثمّ حوّاءُ والغَرابُ وکبشُ إبراهیم (ع) و ناقةُ الله و عصا موسی (ع) والطیر الذی خلقه عیسی بن مریم(ع) (تحف العقول، ص174)

امام حسین (ع) ضمن جواب به سئوال های پادشاه روم فرمود: و اما هفت موجودی که بدون خلقت در رحم مادر آفریده شدند حضرت آدم، حوّا، کلاغ، قوچ حضرت ابراهیم و ناقه حضرت صالح و عصای حضرت موسی و پرنده ای که عیسی بن مریم آن را درست کرد.

3. ترس از خدا و شدائد آخرت

لا یَأمَنُ مِن یوم القیامةِ إلاّ مَن قَدْ خافَ اللهَ فِی الدُّنیا

(بلاغة الحسین، ص 285)

کسی از اهوال و شدائد قیامت در أمان نمی باشد، مگر آن که در دنیا ترس از خدا داشته باشد.

4. مرگ با عزت

مَوت فی عزّ خیردٌ من حیاة فی ذلّ(بلاغة الحسین، ص 282)

مرگ با عزت بهتر از زندگی ننگین است.

5. غیبت لقمه سگ های جهنم

یاهذا کفّ عن الغیبة فإنها أدام کلاب النّار(تحف العقول، ص 177)

امام حسین (ع) به شخصی که غیبت دیگری را می کرد فرمود: خود را از غیبت باز دار، و همانا آن لقمه سگ های آتش جهنم است.

6. اقسام عبادت

إنّ قوما عبدوا الله رغبةً فتلک عبادة التّجار، و إن قوما عبدوا الله رهبةً فتلک عبادة العبید، وإن قوما عبدوا الله شکرا فتلک عبادة الاحرار و هی افضل العبادة(تحف العقول، ص 177)

به تحقیق عده ای خدا را جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که یک نوع معامله و تجارت است، و عدّه ای هم از روی ترس عبادت می کنند که عبادت عبد و نوکر باشد و طایفه ای هم به عنوان شکر و سپاس عبادت می کنند که این عبادت آزادگان می باشد و بهترین نوع عبادت است.

اُوصِيكُم بِتَقوَى اللّه‏ِ فَإنَّ اللّه‏َ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ أن يُحَوِّلَهُ عَمّا يَكرَهُ إلى مايُحِبُّ ويَرزُقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُ؛

شما را به تقواى الهى سفارش مى‏كنم ؛ زيرا خدا ضمانت داده كسى‏را كه تقواى الهى پيشه سازد ، از آنچه ناخوش مى‏دارد ، به آنچه خوش مى‏دارد انتقال دهد ، و از جايى كه گمان نمى‏برد ، روزى‏اش دهد .

با وجود تمام نصوص و عبارات صريحي كه در متون تاريخي ذكر گرديده و همچون روز روشن است كه قاتل امام حسين عليه السّلام چه كسي است؛

اما با اين وجود همچنان برخي افراد در سايت‌ها و كتاب‌هاي خود در صدد عوام‌ فريبي و سم‌پاشي بر آمده و اين جمله از امام حسين عليه السلام در‌ كتاب ارشاد شيخ مفيد رحمه الله عليه را خطاب به شيعيان آن حضرت دانسته و به اين وسيله آنها را قاتلان واقعي آن حضرت معرفي نموده‌اند.

از اين رو لازم است توضيحاتي پيرامون اين موضوع ذكر گردد.
گرچه به خوبي پاسخ اين پرسش مشخص و واضح است؛ اما از باب اهميت ويژه اين بحث كه اخيراً از سوي بسياري از هواداران بني اميه و وهابيت مطرح گرديده و به آن دامن زده مي‌شود در بخشي جدا‌گانه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
هواداران بني‌ اميه، چه در آن زمان و چه در قرن بعد از آن و حتي عصر حاضر، كوشيده‏اند حركت آن حضرت را نوعي شورش، آشوب، فتنه‏انگيزي، ايجاد تفرقه در امت و تمرد از خلافت معرفي كنند و در كشتن او، حق را به جانب يزيد بدهند كه يك‏ شورش‌گر بر ضد خلافت مركزي را كشته است. 
در اين مورد، به احاديثي هم استناد مى‏كنند كه رسول خدا صلّي الله عليه و آله وسلّم به كشتن كسي كه يك‌ پارچگي امت را به هم زده فرمان داده‏ است و مى‏گويند: «ان يزيد قتل الحسين بسيف جده»
(حسين با شمشير جدش كشته شد)
و يا با استناد به برخي كتاب‌هاي علماي شيعه و برداشت‌هاي ناقص و غير صحيح خود مردم كوفه را شيعه امير المؤمنين و امام حسين عليهما السّلام معرفي كرده و قاتلان آن حضرت را همين گروه مي‌دانند. 
به عنوان نمونه به مواردي از اين شبهه افكني‌ها توجه كنيد:


نفرين امام حسين عليه السّلام خطاب به چه كساني است؟ 

احمد الكاتب و بعضي ديگر از هم مسلكان او مي‌گويند: امام حسين عليه السّلام در نفرين به شيعيان خود اين‌گونه گفته است: 
اللهم إن مَتَّعْتَهم إلى حين فَفَرِّقْهم فِرَقاً، واجعلهم طرائق قِدَداً، ولا تُرْضِ الوُلاةَ عنهم أبداً، فإنهم دَعَوْنا لِينصرونا، ثم عَدَوا علينا فقتلونا.
پروردگارا! اين گروه را تا مدت معينى از دنيا برخوردار ساز و آنان را در فرقه‏ها و دسته‏جات متعدد قرار بده و هيچ گاه واليان را از آنان خرسند مساز! زيرا اينان ما را دعوت كردند تا يارى كنند اما بر خلاف انتظار با ما دشمنى‏ كردند و ما را كشتند.
الإرشاد، شيخ مفيد، ج 2، ص 110

منبع:زندگانی امام حسین

روز عيدبودو حسن و حسین در گوشه ای از اتاق ناراحت نشسته بودند. مادرشان فاطمه ان ها را دید و فرمود: عزیزانم چه شده که اینقدر نا راحتید؟ ان دو لب به سخن باز نکردند ولی بعد از اصرار مادر عرض کردند: مادر! امروز روز عید است و ما لباس نو نداریم. حضرت دست ان دو را گرفت و به خدمت رسول خدا امدند و حضرت فاطمه جریان را به حضرت عرض نمود. پس حضرت رسول به داخل خانه رفتند و دو رکعت نماز خواندند و دست به دعا بر داشتند و فرمودند: خدایا ! دل شکسته خانواده ام را شاد گردان . همان دم جبرویل با دو دست پیراهن سفید نزد رسول امد و حضرت ان ها را گرفت و به حسن و حین داد و ان دو پوشیدند. به همدیگر نگریستند . انگار چیزی می خواستند بگویند اما شرم و حیا داشتند . پس مادشان لب به سخن گشود و فرمو د: این لباس ها چقدر به شما ماید از انها خوشتان امد؟ ان دو عرض نمودند: اری ، اما... حضرت فرمود: اما چی ؟ عرض کردند: اما ما لباس رنگی می خواهیم . پس پیامبر در فکر فرو رفتند تا راه حلی بیابند که ناگهان جبرئیل عرض نمود: ای رسول خدا مژده باد تو را که رنگرز الهی ان لباسهارا به هر رنگی که مایل باشند در اورد . پس بگو یک افتابه و تشت حاض1ر کنند . امام حسن و حسین زود ان ها را حاضر کردند و اما پیراهن سفید را از حسن گرفت و در تشت کرد و جبرئیل اب می ریخت . پیامبر فرمود: حسن پسرم چه رنگی دو ست داری ؟ امام فرمود: سبز! و بعد از اوحسین و امام حسین عرض کرد: سرخ ! بعد پیراهن ها را گرفتند و رفتند. پیامبر و جبرئیل تنها ماندند و پیامبر دیدند جبرئیل می گرید. پیامبر فرمود: چه چیزی سبب گریه ی تو شده؟ جبرئیل عرض کرد: ای حبیب خدا همانا انتخاب رنگ لباسان نشان دهنده ی سر نوشت ان هاست. حسن با سم شهید می شود و بدن او می شودو حسین را شهید می کنند و سرش را می برند و بد او از [خون قرمز می شود. پس پیامبر با یاد اوری این جریان به شدت گریستند.
[منبع : بحار ، ج:44 ص:245

از آسمانم ماتم ببارد

هراس بی تو ماندنم ادامه دارد

مگر ندانی چو از تو دورم
بی راهه ای خموش و تار
بی عبورم
نمی توانم دگر بگویم
که من اسیر این خزان تو به تویم
به لب رسیده جان کجایی کجایی
رهی نمانده تا رهایی
باران تویی به خاک من بزن
باز آ ببین که بی مه تو من
هوای پر زدن ندارم
باران تویی به خاک من بزن
باز آ ببین که در ره تو من
نفس بریده در گزارم
باران تویی به خاک من بزن
بازآ ببین که بی مه تو من
هوای پر زدن ندارم

منبع:پیام امام حسین

چندی از دستورات و فرمایشات آقا امام حسین (ع) :

1-جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.

2-رستگـار نمی شوند مـردمـى که خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد.

3-کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت

4-عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند

5-گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است

6-بخشنده ترین مردم کسی است که در هنگام قدرت می بخشد.

7-کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند

8-چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد

9-بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آنکه چشم امید به او نبسته، بخشش ‌کند.

10-خداوند قائم ما را از پس پرده غیبت بیرون مى‏ آورد و آن‏گاه او از ستم‏گران انتقام مى‏ گیرد